Sonbahar Gecesi

Sevdik birbirimizi hep, uzakların kollarında
Yorgunlaşan garip ömrün, ağır aksak yollarında.

Yarınsız aşkımız hazin, ayrılıklarla başladı,
Çırpınan kuşlar gibiydi yüreğim herkes taşladı.

Hüznün kızgın damlasıdır gecelerimde ağlayan,
Yangınları yaşıyorken sözlerin kalbi dağlayan.

Ihlamur ağaçlarının sabahki serinliğinde,
Gözünden akan yaşların buğulu derinliğinde.

Bu son limana sensizlik ölüm gibi demir attı,
Çığlığa dönerken sesim ne yazık hayalim battı.

Yüreğim ağzımda suskun az mı hasretini çektim,
Yalnız ezgimi söyledim geceme hüzünler ektim.

Adımlarımdaki çığlık sesimdeki öfke sensin,
Gözlerimi kaplarken sis aşkın dumanında tensin.

Hazin bir türkü söyledim suskunlaşan dudağımdan,
Yarim kestin dallarımı kan süzüldü budağımdan.

Dalga sahile vurunca sensiz uykulara daldım,
Hey karabulutlar gidin ateşe düşmüş bir saldım.

Sonbahar gecesi senin hasretinle dağlar aştım,
Unutup yaşananları yeniden hayata taştım.