Sonbahar Oluyor Yazgım

Susma içim ölüyor sen susarken.

Yaprak yaprak cümlelerim dökülüyor boşluğa.

Cehennem karası boşluklara doluyorum.

Adının yüreğimden esirgendiği saatlerde.

Sonbahar oluyor yazgım,

Araftır bu rahmet bekliyorum.

Sırılsıklam üstüm başım,

Ahmak ıslatanlara yürüyorum.

Kaçıncı gecenin aydınlıktan kovuluşu bu?

İnan bilmiyorum.

Günleri saymayı bırakalı çok oldu,

Çok oldu öznesi olmayalı kendimin.

Nerdeyim ben, kimim ne haldeyim?

Gökle toprak arası

Sonbahar oluyor yazgım.

Gelmekten bahsedenlere gülüyorum!

Gitmiyorsun.

Soluma bağdaç kurmuş oturmuşsun,

İki kaburgamın ortasında

İki elimin, iki gözümün.

Yediğim ekmeğin

İçtiğim suyun

Soluduğum havanın,

Ettiğim duanın.

Hala bir amin varsa dilimde adına

Ortasında duruyorsun yazgımın.

Gülce bir bahara bir adım oluyor adın,

Adımların durdukça

Sonbahar oluyor yazgım.

Bir ses senden,

Bir ses!

Aydınlatıyor karanlığı,

Özgürlük oluyor öksemdeki serçeye,

Bir ses senden,

Kerbala da su oluyor Hüseyin'e.

Ben yüzbin yıldır ölüyorum,

Sen yüzbin yıldır yaşıyorsun

Toprağıma değen köklerinde.

Kim öldürebilmiş ki gül benzinde asılı kalmış hikayeyi?

Yaşıyorsun benimle gülce bir özlemle..