Sonbahara Düşmek

Sonbahara düştüm doğduğum şehirde
Grinin tonunda hüzünler
Aşk, ayrılık, özlem hepsi
Körfez, deniz, gökyüzü, karabataklar gri
Bir de sisleri delen sarılar
Van Googh tablolarından fırlamışcasına
Dökülmüş yerlere yapraklar
Islak kahverengi ağaçlar ve toprak
Mantarlarda orman cinlerinin şarkıları
Körfeze baktığımda kaybolmuş ufuk
Sonbahar sislerinde
Gemiler gelir limana, çok uzaklardan
Çekik gözlü gemiciler
Dar sokaklardaki batakhaneleri doldururlar
Masalarında boyalı geçkin kadınlar
"Denizcinin parası pul, karısı dulmuş"
Doğrularcasına
Gelir yaprak kımıldamayan gece
Ölesiye güzel
Doğduğum şehir, o her mevsimde güzel