Sonbaharda Bir Gezinti

Yürüyüşe çıktım bu sabah, şehrin kıyılarındaki yüksek mahallelerinde
Geçerken bir bir yıkık dökük çitleri, kerpiç duvarları ve evleri keyfimce
Hayran kaldım, uzun ve kıvrımlı dar sokakların gizem dolu sakinliğine
Bahçeler yemyeşil, horozlar uzun uzun cevap veriyor kuşların ötüşüne

Yol boyunca tavuk kadar kargalar pike yapıp birer birer inişe geçiyorlar
Güzergahımdaki ıslak çayır çimen kümelerinden rızıklarını topluyorlar
Yaklaştıkça ben, koca kanatlarını açıp iri gövdelerini ağaçlara taşıyorlar
Onların gak gak seslerini özlemişim, sanki dinliyorum nihavent şarkılar

Şehrin gürültüsünden eser yok, havası tertemiz dolduruyor ciğerlerimi
Toprak kokusunu alıyorum, yerlere oturayım istiyorum kırıp da dizlerimi
Ağaçlar yaprak dökmemiş, inatlaşıyor mevsime bitirmemiş hala direncini
Tabiat ana ben buradayım diyor ne kadar zarar verirseniz verin der gibi