Sonbahardı
Mevsimlerden sonbahardı
tane tane dökülen yaprakların ruhsuz hallerini izlerken
yere düşenlerinin acısını hisseder gibi oldu yüreğim
belki de bir zamanlar bende böyle yaprak gibi
döküldüğüm içindi
bilmiyorum
Serince bir rüzgar uyandırdı beni hislerimden
aniden titredi ellerim
ve gamzemin çukurunda dondu
gözlerimden süzülen damlalar
hayat durdu sanki bir anda
kaybedişlerimin ezikliği sardı dört bir yanımı
haykırdı ruhum tüm dünyaya duyurmak adına
tüm acılara rağmen hala yaşadığını
Mevsimlerden sonbahardı
soldu küçük kalbimde büyüttüğüm aşk çiçeklerim
gözyaşlarıyla sulasam da yetiremedim
fırtınalı günlerden sakınamadım
ne onları ne kendimi
gecelerin ayazında seyrederken kara bulutları
arıyor gözlerim ışıklı yıldızları tek tek
katransı hayatıma inat
uzaklaşırken ayın aydınlığı penceremin kenarından
karanlıklara mahkumiyetimi anladım bir kez daha
Mevsimlerden sonbahardı
terk edilişimin zamanı
acımsı tadı hala dilimin ucunda içtiğim son damla
aşk şarabının
oysa sevmek diye bir şey vardı tadı adında saklı
ve ben hala sarhoşluğunda kaldım o günlerimin
unutulmayan sevdamın baharını gönlümde saklasam da
yaşadığım her mevsimin adı sonbahar kaldı
31.05.2013
Çok teşekkürler Ali bey değerli yorum için dikkate alınıyor tarafımdan sevgiler dua ile..
Enes Tarık şiirlerini tesadüf okuyorum sanırım bu tesadüf sayesinde hiç bir şiirini kaçırmadım hepsini okudum. Bazılarında sanırım bir nebzede olsa duraksadım ama bazılarında hızlı geçtim. Şöyle söylemek daha iyi şiirin can damarı yaşadıklarınızı iyi kurabilmektir. Hayalin resimlerini ne denli güzel oluşturursak o kadar kolay ve etkili dökeriz onu sayfalara. Hayaller biraz uçuk kurulmalı hakimiyet bizim elimizde olmalı ve yaşamak istenileni değil yaşadığını aktarmak olmalı amaç. Kurduğun hayal ne denli sembolize edilerek ve estetik kaygılarla düşerse sayfaya o denli güzel olur. Eksik bir şeyler mi var diye sormak lazım dönüp dönüp. Başarılar.
Şiirce