Sondan Başa Çizilen Yol

Kapılar... Yüzyıllık yalnızlıkların tokmakları...
Kazılı toprağa dikilen elerin yeşermeyen yaprakları
Sürülmüş tarihin kara sayfalarının kıraç toprakları

Narçiçeği kokusu... çay tadında buharlar
Tüten bacasız ocaklar...

Eski gibi köşelerde çürüyen acılar
Ne kadar da yoksul düşler...

Çocuklar çıplak!... Eller nasır dağıtan
Dilenci kılıfında... ne kadar çok avuç...

Bulutlar düşman yağmura
Rüzgârsız günler ekinsiz topraklar
Ne kadar da çıplak gökyüzü!

Kadın koynunda yatan bedenler
Şehvet salyalarında parazitler
Vebalı düşmanlar müfrezesi
Ateşinde aç bedenler
Ne kadar sefil şehvetler...

Yüzlerin kirli entarisi
Saksıda bekleyen acı
Güneşin sırtında ayın gölgesi
Kalp boşluğunda düşen yıldırım gürlemesi
Ne kadar da nursuz ifrit sesi...

Dağ yanmış dipten
Güneş kökten kırılmış...

Usulca demirli gemiler dalgaların seyrinde
Gün batımına yelkenli
Sancılı kadın rahme benzeyen gök
Ne kadar aceleci İsrafil...