Sonsuz Bir Son

ruzgar dalgalandikca ,
sehrin kollarinda ,
kursun sarilmis yuregemize ve biz
oluyoruz oylece,
kaderimizle
basbasa , sessiz .....


kanayan yara ,
gunah ve aci
susmayan , bagiran bir sanci

aglayamaz,yutkunamaz oldugumuz bir hal ,
olmeyimizede izin vermeyen bir ihtimal ,
inanmadigimiz bir hayal ,

gece , gunduz
hergun buyuttuyumuz
sonsuz bir son ,

bizi hep sona getirir ama hic bitmez ,
hep oldurur ama hic gitmez ,
yaralandikca yasiyoruz ,
oldurdukce oluyoruz ,
ve yine sonsuz bir sonu yasiyoruz...

bosalmiyor yara dolu odamiz
doluyor ,
doldukca kaniyor
ve sonsuz sonu gosteriyor ,

bunlari kimseye gostermiyoruz ,
oylece , yalniz yasiyoruz ,
herkese tebessumle bakip hayata devam ediyoruz ......


yalnizlikla bulusdugumuzda ,
gorusuruz yaralarimizla ,
ve yine batiyoruz sonsuz bir sonda ,
cunki sonun geldiyi bir anda ,
sonsuz bir aci getiriyor bizi sona !

31 Ağustos 2010 47 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (1)