Sonsuz Hayat

Bir martı olsam geriye,
Öğlen güneşi görmüş vapur sesinden
Geç kalınmışlığın gölgesine
-bir yolun çok dışında
-bir yolun başına gelemeden daha
Ama ben her seferinde
Aşktan söz eder gibi
Yol kenarlarında eskimiş
Kuru bir dal parçası kalacağım.
Beni var edenle var
Yok edenle de bir olacağımı bilir gibi
İnanır gibi hatta,
Her kanat çırpışımda doğacağım yeniden
Son kalan günışığı serinliğinde.
Varır gibi mutluluğa
Ama biraz daha telaşlı eskisinden
Belki biraz daha güzel eskisinden
Oysaki ben her kanat çırpışımda
Duyacağım gökyüzünde hiç gitmeyen çocukluğumu..