S/onsuz Kab/us

m/adem sonuydu sevdanın
s/öyle;
kab/usunda c/an kırıkları
canım sende
bırak bu ayrılıkları

yürekte sızı
en gizde d/ursun
sevişmelerimizi koy bir ke/nara
o akşam güneşinde
ayrılığa dem vursun
yürek sende
elbet sende aşık olursun

matem
gidene değil ayrılıklarca
ne yalan denir
içimde s/onsuz kab/usu kaldı
çocuk sende
bırak kendini v/edalarınca