Sonsuzdaki Sevgime

?Zeynep-

Dağların,
Gökyüzüyle birleştiği yerde başlar hüzün.
Sonsuz beyazlıların hüküm sürdüğü
O ıssız ormanlar ve gökyüzü
İşte ordasınız sizde
Benim daldığım âlemde
Sende ordasın mavilikler
Ordasın da ; ?orda mısın? acaba
Mevsimin soğukluğu örtmüş seni
Görülmez oldun bulutların ardından

Ah bulutlar
Kar habercisi, sonsuz bulutlar...
Ümit tüketirsin, sevindirirken,
Bir haber ver de, çıkar beni yalnızlıktan
Yıldızları göster bana, ayı...
Geceyi süsleyen, sönük yıldızları.
Aydınlığı göster bana, ışığı
Bir umut olan aydınlığı

Çok uzaksın biliyorum
Bu halde
Bu mevsimde...
Karlar düşmeye başladı bile
Üşüyorum çaresiz soğuk gecelerinde
Dağların, gökyüzüyle birleştiği yerde
Sana bakıyorum,
Ey sevgili...


?Sen bilmesen de;
Bir yerde yaşıyorum hala...-