Sonsuzluğun Çanları

tutmuyor aşı hayata
kururken dallarında sevda
meğersem aşk diye bir şey varmış
tüterken dumansız bağrımda..

daha ne eylesin
ki gönül
zaman çıplak olunca
yağıyor yağmurlar
içeri içeri
dışarsını almış esir
ruhsuz liman..

sallanıyor umutlar darağacında,
mutlu
top yekün kalbura basmalar..
kaldırımlara nazar değmiş
icabı,
yol veriyor
esen yellere..

naz yapıyor bulutlar
tutunması imkansız gibi
mavileri giyinmiş
gök yüzü
süslü püslü..

sonbahar ağlıyor
artık,
dökerken yapraklarını,
geleceği
mechul,
bugünden tezi
yok,
yok gibi yarınları..

yaşam denmiş
koca yalana..
arkası siyah önü kara..
aslında
papatyalar toplamak,
lalelerle
oynaşmak istemiştim
meğersem nasip
olmıyacakmış
çalarken sonsuzluğun çanları...

(Berlin,12.11.2014)