S/onsuzluğun Deminde Yürek Ç/ağlayanım

dünyamı astım arşiv defterine

umut bilinmezin şer sesine uğur kal
şiar edinmek varken
somun ye ki,
sen umudun kadar varsın

sevdiğin kadar y/oksun
yüreğimin kelamı açılmazıysan
aç tanımazlığını
neye nefer neye s/eker

nedeni beni kamçılayan usun
orman kalabalığın sessiz dikeni
zamansız zamanların ayazlarını k/esen
rüzgarınla yüreğime esen

s/onsuzluğun deminde yürek ç/ağlayanım
bir kezde imkansız olan gerçeğin sesin
akla kara
keşmekeş ruh hali

yaşatan ruhun gerçekliği
inanmak güven duygusu
illede anne olmam gerek miydi
zaman gerçekliğin kuyulara vuruşu

varışı kadar ak karaya beyazla siyah
çok zor olmasıda değil
yaşamak kadar yürek direnci
yüze değecek çamur varsa
bilmem aşk yağmuru
ölüm gözyaşın
ayrılık serumu...

sen sen olduğun zamanlarda
ben ben olmayı öğrendim
nabzına göre şerbet dem tutmadı
durak olmadı k/eşke

ah gönlümün renk b/ozanı
sonsuzluk alemi k/atar
bırak k/ederi
yaptığınla övgün ş(e)lalesi
akmadı görülmüyor
akan sevdaların rengi

yaptığın bengin
ölümde sonsuzluk rotası ayrılık ç/anları
hayat itirazlarına güne kalan
sevapların sevmelerin ikizi

dünyada gezer oldum
avare olduğum hasretim
uykusuz gecelerde arar oldum
kahrından özlerim

her yok oluşunda
her sözün görünmez derman
gönlüme ferman eylediğin eski an
tüm benliğim sardı yokluğuna k/almam
suyun bana s/onsuzluğum

_sevgi yoksulu atom parçacıkları

06.08.11- Karataş

_ (şimdi yapılan ne kadar yokoluşun derecesi mi düşman/ b/enliğine inkarın sevgisi çürüyen amalı sevdanın demine hü...()