Sonsuzluk Gibisin Sonum Kadar Uzak

Yaşamak kadar güzelsin en az
Ve sevmek kadar asil.
Susmak kadar anlamlısın bazen avaz haykırışlar yerine
Dokunmak kadar hislisin tenimde
Yağmur kadar serinsin yüreğimde..

Gece kadar sessizsin karşımda
Bir gül gibi narinsin
Uzatsam elimi saçlarına
Günah kadar yakınsın bana sanki
Konuşmak istesem dudaklarım kilitli
Düğüm gibisin boğazımda hiç açılamayan...

Göğsümü sıkıştırıyor kalp atışlarım
Nefes gibisin almak için uğraştığım...

Tutunca ellerini, gözlerimde bir sızı ürpertisi belirir
Kaçmaya çalışırım görme bu rezaleti
Damlalarca yaş gibisin yanaklarımdan süzülen
Ve her süzüldükçe anlamını yitiren...

Sensizken sol kaburgam sökülür yerinden eksik kalırım
Yarım kalan bir ömrün acı özeti bu
Kalbim gibisin sen durunca ben biterim
Acıklı faniliğimin kanser gibi sonu yaklaşır...

Değil beş yıl gerekirse bir ömür boyu beklerim seni...
Sonsuzluk gibisin benliğimde hiç gelmeyecekmiş gibi sonum...

Ama öleceğimi bile bile yerli intiharlara sarılamam ki
Tozlu yollardaki cinayetlere bürünmek istemem
Yaşamak ağır basar hep gözlerin zihnimde canlanınca
Tahayyüllerim zorlar sınırlarını
Şah gibisin, piyonlar dizili önünde
Bu gece aşinalığımı zorlayıp haddimi aşacağım
Mat olacaksın, ne kadar susarsan o kadar çabuk...