Sonsuzluklar Yalan

Yalnız senin olmayışın yoruyor beni
Okyanus içinde bir teknedeyim,günlerdir
Uykusuzum.Birbirimize yeterdik yanımda olsaydın

Gözlerimde umudun kırık dökük kalıntıları
Yangısı hiç geçmeyen bir kesik

Akşamın elenme dakikaları...
Hırçın dalgalar kırmadık yerimi bırakmıyor
Uzanıyorum küpeşteye üstümü örten yok
Kızıllık tenhalaştıkça gömülüyorum bilinmezliğe

Bir tek sen anlardın beni,söylemeye ne hacet
Sipsivri bir direk.yosun kokulu kenar ...pilli radyo
Yıkılan dakikaların altında kalma korkusu
Elimde kendini korumaktan yoksun kehribar

Rüzgar,düşmesine engel oluyor kaygılarımın
Sekişinden keyif alamadığım dalgalar
Köpüklere tutunmaktan unutuyorum her şeyi

Korkum kendimden değil,adın gidiyor tadın gidiyor...



onikinisanikibinonaltı