Sonu Gelmez Zamanla
Yarış edercesine sonu gelmez zamanla
Var gücümle koşarak hep gerilerde kaldım
Düştüğüm dertler ile illetsi bir âmânla
Susuz kalan gönlümü çölde vahaya saldım
Çaresizce yaşarken akan sulara koştum
Kuru bir yaprak gibi kapıldım akıntıya
Bilmezler ki yıllarca kanatsız uçan kuştum
Derdimi dökemedim ne yıldıza ne aya
Çevreye baktığımda rengârenk çiçeklerde
Konup göçer arılar seyredip de ah çektim
Hatta yerde sürünen ayaksız böceklerde
Sanki kendimi görüp, bakıp bakıp vah çektim
Bu hayata aldanıp kendimi hepten saldım
Kısa kısa yaşadım bir kelebek misali
Dünyaya boşvererek başka aleme daldım
Fırtınalar estirdim, görülmeyen emsali
Herşeyi erteleyip dedim daha zaman var
Göz açıp kapamadan geçti ömür gülmeden
Koptu pamuk ipliği, dünya oldu bana nar
Mezar çoktan kazıldı Azrail can almadan
Herşeyi erteleyip dedim daha zaman var Göz açıp kapamadan geçti ömür gülmeden Koptu pamuk ipliği, dünya oldu bana nar Mezar çoktan kazıldı Azrail can almadan
Burasını ben aldım şiirin sevgili Nilüfer, çünkü bana çok uydu 🙂
Her zaman güzeldir bu sayfa 🙂 Yine okunası bir şiirdi çok beğendim
Tebriklerimle 👍
👍👍👍 ................. Bu kalem okuyana alışkanlık yaptırır, tiryaki olur vaz geçemezsiniz, okumayanlar da ne çok şey kaçırdığını bilemeden öylesine yaşar ... Evet Nilüfer Sarp klasiğildi Safiye Hanımın dediği gibi.. Severek okuduğum nefis bir şiirdi... Tebrikler...
Yine bir Nilüfer Sarp klıasigi okudum dost sayfasında her zaman ki gibi mükemmel bir şiirdi.
kutlarım şairem ilhamın daim incilerin bol olsun sevgiler.