Sonu Yok Bu Hikmetinin / Biçare

Sonu yok bu hikmetinin...Biçare..
Acılar dinmez sevdalar tükenmez..
Henüz yaşamın başında ,
Kurtarılmayı bekleyen,
Engelli bir çocuk,
Seni arıyor gözleri,
Tutunası kollarına ,
Seni bekliyor öğretmenim,seni...

Sonu yok bu hikmetinin...Biçare...
Ekmeğini taşla bölen,
Toprağa suya hasret vatanım,
Sevgiyle yurduna sarılan,
Kardeşlik türküleri ile,
Beni ben yapan...Sana hasret öğretmenim...Sana hasret...

Sonu yok bu hikmetinin...Biçare...
Van'a yolculukta son durak,
Enkaz altında kalan,
Diyarbakır,Mardin,Siirt ve Tunceli'ye
Sevdasına sürgün gitmiş,
Peşinden ağıtlar yakılan,
Bu memleket için,canını veripte,
Adı şehit olan,
Sen değil miydin öğretmenim ...Sen değil miydin ?

Sonu yok bu hikmetinin...Biçare...
Kalem tutuyor nasır tutmuş eller,
Gözler pürdikkat seni dinliyor,
Yüreğimin haylazlığı bile,
Karadeniz'in fırtınasını yakalayabiliyorsa,
Bu can seni seviyor...Seni seviyor öğretmenim...

Sonu yok bu hikmetinin....Biçare...
Sırrı nedir bilinmez fevkalade,
Dervişler döner fiili bir zamanda,
Selam olsun ATATÜRK'e,
Hayran olduk Mevlana'ya,Yunus'a,Akif'e,
Bunu bana anlatan...Sendin öğretmenim , sendin...

Sonu yok bu hikmetinin....Biçare...
Derd-i terkeylemiş...Okullar....
Mutluluk sarmış her tarafı....
Bayraklar,çiçekler donatılmış bütün sıralar,
Seni bekliyor canlar,canlarım,öğrencilerim....
Ağlamak yok..Ağlamak yok...Öğretmenim