Sorgusuz

karalanan onca defter sayfamın arasında
bembeyaz düşlerim de yandı sorgusuz.

ben senden kurtulayım derken,
yüreğimi de kaybettim sorgusuz.

kim aldı kim çaldı diyecek vakit yoktu,
kim vurduya gitti sorgusuz,
sualsiz,
önyargının dudakları gülümserken,
sevgim yere yığıldı cansız!

yıllar seni almış gitmişti aslında
yine sorgusuz..
nereye neden..ler hep içimde kaldı
eziklik kaderimmişçesine ömrüme sarıldı
sensizlik şöyle dursun
tüm düşlerim elbisesiz
tüm inançlarım doğrusuz kaldı ardından.

ve ben hala kabulleniyorum yokluğunu,
yalnızlığıma kader diyorum sorgusuz!