Sorma

Öyle çok yoruldum ki,
Sorduğun sorulara cevap veremeyecek kadar.
Sorma artık!
Sorma...
Anlasana sevgilim!
Anlatsam yüzüne bakamam...
Biliyorsun.
Hep mutluluğu yaşatan sendin bana.
Ve hala sensin.
Yıllardır dolmuşum,
Kendi içimde savaşmışım.
Ah sorma!
Sorma sevgilim...
Anlatsam kimse tutamaz beni bu şehirde.
Sen ki,
Hücrelerime mutluluğu aşılayan.
Sen ki,
Gözlerimin içini güldüren.
Sen ki,
Gülüşüyle ömrümü törpüleyen.
Sorma işte!
Sorma be kadınım.
Dolacağım kadar dolmuşum.
Anlasana!
Boğazım düğüm düğüm.
Bir anlatsam duramam bu şehirde.
Duramam...