Sorma Demiştim Üstadım

Sevmiyorum gecelerin sisini
Dinliyorum baykuşların sesini
Ak göğsün üstünden hak düğmesini
Çözülmüyor çözemedim üstadım

Geceler mi zindan hayat mı kara
Şafaklara kadar çekiyor dara
Şu gönül dediğim abdal fukara
Bak onada kızamadım üstadım

Bilmem ki başımı vursam mı taşa
Kalem ağa oldu defterim paşa
İsyan etmiyorum tövbe bin haşa
Yazam dedim yazamadım üstadım

Kalem değil sanki eldeki orak
Arpa tarlası ya ırak ki ırak
Her şafak söküşü bende son durak
Hiç erkenden sızamadım üstadım

Sus diyorsun gayrı bukadar yeter
Gönül mülkümde hep dikenler biter
Bülbül zannetmiştim kargalar öter
Şu yazıyı bozamadım üstadım

Sıkıyorsa gel kalkarım yerimden
Gözler isyan etti gönül derimden
Sen de gürle se çile zaferinden
Estim ama tozamadım üstadım

Kul Garib'im vur deyince öldürdün
Yine geceleri bana güldürdün
İsyan bayrağını boşa kaldırdın
Kör şafağı süzemedim üstadım