Sormayın

Sormayın

Öyle bir aşk yaşadım ki sormayın
Bilmem kaç sene umutla, ama çaresiz
Öyle bir sevgi yaşadım ki sormayın
Sanki bir ömür sürecek gibi, ölürcesine.

Sadece mektuplara döktük sevgiyi
Satır, satır yudumladık şefkati
Kana, kana içtik mektuplarda
Görmediğimiz dudakları.

Resimlerde tanıdık bir birimizi
Gözlerimiz gözlerimize hasret
Yaşadık gittik yıllar boyu
Feda ettik ömrümüzü yollara

Kimi zaman mektuplara döktük,
Kimi zaman telefonlara dertleri
Gelmeyince üzülürdük mektuplar
Sitemler yağardı birbirimize

Bir gün olsun kırmadık, kırılmadık.
Gücendirmedik hiç birbirimizi
Öyle bir aşk yaşadık ki sormayın
Bilmem kaç sene delice, ölürcesine


87
Çetin Özmen