Sorsan Yaşıyorduk Işte

/SORSAN YAŞIYORDUK İŞTE /

Ve ;sonra eskimeyen eski günler gelir aklıma, hatırlayan vardır muhakkak ,
Daha büyümeden Ada'm olmak vardır mesala yada bir akşam üstü yorgunluğunu içine çekip mutluluk saçan abiler ve babalar ,
Köşe başında toplanıp yüreğimiz ,
Çatlayana kadar oyun oynamak ve sonra evin bahçesindeki musluğa dudakları dayayıp su içmek ,
Okul çıkışı hiç unutmam ilk dışarı kim çıkacak diye yarışırdık ondandır diz kapaklarım acır her zaman ,
Mesala bizim kaloriferli sınıfımız evimiz olmadı ,yoktu zaten
Okulun hizmetkarıyla beraber odun kırardık küçük mor ellerle,
Ne bileyim yaşıyorduk işte

Bizim oralarda karpuzatan diye bir yer vardı.
Bir gün iş eğitimi öğretmeni ile sınıfça pikniğe gittik kimi beraber kimi yeni aldığı Pinokyo bisikletle, ve ben ilk orda tattım tütünü ilk orda gördüm aşkın üstünlüğünü ,

Neyse bunlar derin mevzu bazen de saçmaydı din kültürü öğretmenimizin felsefe dersine girmesi gibi yada bir edebiyatçının beden eğitimi dersine girmesi gibi yani demem o ki hep eksik kaldık ,kiminin gülüşünden kiminin şefkatinden ,
Zaten yokluğun dibine kadar inildiği dönemdeydik soframızda zeytin olsa peynir peynir olsa zeytin olmazdı ,
Bir bütün olamadık her nedense mutluluk bize uzak biz mutluluğa sorsan yaşıyorduk işte ....

Hamit Ylmz