Sövdüğüm Yapraklar...

Ne suçum vardı?...
Sevmek..
Bir suç muydu?
Aşık olmak...
En korkunç cezalar mı verilir?
Cezalar verilir mi?
'Öldüresiye' dövmek mi gerekir?
Dövülür mü?
Nefret edilir mi?

Siz olmadınız...
Siz sevmediniz...
Şu an da yokum zaten ben!

Ben iyiydim,
Bana iyi bakıyordu,
Sayenizde mosmor oldu dört bir yanım...

Sonra dersiniz isyankar oldu kızım diye...
Hiçbir zaman mutlu olamadım...
Mutlu da olamayacağım..
Siz üzüyorsunuz, siz ağlatıyorsunuz..

Ağlamak... Ölesiye, öldüresiye ağlamak istiyorum.
Ben küçük değildim!
Ben küçük değilim!
Lütfen artık...
Büyümeme izin verin!
Aşık olmama, sevmeme izin verin.
Ben büyüdüm artık.

Keşke...
Başka bir '...'m olsaydı.
O zaman yazamazdım böyle hüzünler...

Sövdüğüm yapraklar bile bana zarar vermiyor,
Oksijen veriyorlar...



'küçük kızın ailesine yazdığı bir şiir, tarafımdan...'