Söylem

/Ne beni muhtaç ettin diye bir rüzgar gülüne,
Ne de boş bir vagonda kendime yer bulamadığımdan,
Şah damarımdan tiz seste damlayan dizelerim,
Boğazımda düğümlenen laubali lafların boyunduruğundan,
Bıktım...
Sırf bu yüzden/boynu bükük harflerim,
Utancından yüzü yere dönük cümlelerim.../

Şimdiki zamanında ömrünün hala farkında değilsin,
Hala anlayamamışsın/güvercinleri,
Ki o güvercinlerdir ruhu taşıyan,
Sevda ile kanat çırpan,
Ufak bir erkek çocuğunun boyunu aşan cesareti,
Yön verip yüreğine,
Şen şakrak gökyüzü tebessümü ile,
Yakalamaya çalıştığı,
Aynı güvercinlerdir yine...

Şimdiki zamanında ömrünün hala farkında değilsin,
Hala anlayamamışsın/geceyi,
Ki o gecelerdir dert ortağı,
Dilsiz ömür yoldaşı,
Genç bir adam saçı sakalına karışmış/yamalı ceketi üzerinde,
Karanlık dışında kandil ışıklarından medet umarak,
Adım adım kan ter içinde gelmesi gerekeni beklediği,
Aynı gecedir yine...

Şimdiki zamanında ömrünün hala farkında değilsin,
Hala anlayamamışsın/umudu,
Ki o umuttur insanı var eden,
Canına can veren,
Orta yaşına demirlenmiş bir adam elinde sigarası,
Hayata dört elini birden atmasını sağlayan,
Aynı umuttur yine...

Şimdiki zamanında ömrünün hala farkında değilsin,
Hala anlayamamışsın/vefayı,
Ki o vefadır semt adı dışında kullanıldığında sevinçten ağlatan,
Mutlu kelimesi sıfattan çıkarıp benliğe koyan,
Ölüme yakın ellerinde savruk kader lekeleri,
Tek bir sesle huzurlu göçüne yataklık eden,
Aynı vefadır yine...

Bir de inanmak vardır bir şeye ismi gereksiz,
Sadece inanmak çıkarsız,
Düşeceğin kesin kati kurallar halinde üzerine gelse de,
Uçmayı denemek,
Fısıltılı bir anda sadece ateş böcekleri şahitken sana,
Hayal etmek/sadece hayal etmek,
Yanında olmayanı...

Kalemimin ciğeri yandı inan bunları dile getirirken,
Ve bende çık üzgünüm buna da inana,
Üzgünüm çünkü,
Sende yaşamayı sadece nefes almak sananlardansın,
Sadece nefes almak...