Söylemediklerimin Arkasından Sana Ağlıyorum

Söyleyemediğim sözlerin arkasından sana ağlıyorum
İçimde kıyametler kopuyor
Yüreğim bana isyan ediyor
Zincirlerini kırdı bu gece sana ağlıyor
Söyleyemediğim sözleri
Her gece bana anlatıyor
Anlatabilseydim sana belki de diyor

Belki dedikçe kayboluyorum yüreğimde
Anlamadığım her şey üstüme geliyor
Yıkılıyorum boş odada
Zindan gibi karanlık her yer içine girdiğim bataklık
Çıkmak istesem de çıkamıyorum sende

Söyleyemediğim sözlerin arkasından bakıyorum
Sanki her şey gidiyor ellerimin içinden
Bir hayat bitiyor sanki gözlerimde
Sanki hafif bir yansıma bedenim bu odada

İçimde büyüttüğüm çiçekler soluyor
Sen her gece tekrar gidiyorsun benden
Söylememek içimdekileri zehirliyor beni
Kanım artık bedenime zehir geliyor
Yüreğim kendini katlediyor
Söyleyemediğim her sözde
Kaybediyorum kendimi yüreğimde
Ve şimdi sessizce

Söyleyemediklerimin arkasından sana ağlıyorum
Söyleyemediklerimin arkasından sadece bakıyorum
Söyleyemedikçe de ölmeye mahkum kalıyorum
Söyleyemediğim için senden özür diliyorum
Son kez kendime itiraf ediyorum seni çok seviyorum