Söylence
sonu yok ki yolculuğun
ha ileri, ha geri
ne fark eder ki!
topla tası tarağı
at adımını içeri...
saçta tarak
tasta su
suda ruhsun işte
senindir bu çukur
ak
arktan aşağı...
aka aka
dağa taşa baka baka
kurda kuzu
kuzuya can kata kata
var-git vara vara
dünyaya yuvarlandığın parka
park bizim park
işin yoksa
salıncağından sark
ayakların basmazsa toprağa
çağır babayı
'ay anam' de
ciyak ciyak...
dur hele, dur hele
mengene geçir sesine
aslancık duyarsa sesini
indirir mideye...
'demedi deme! ..'
:)
Hafifi ironi ile dolu güzel bir şiir tebrikler yürekten Tayyibe hanım...😆