Söylesin Bilenler
Güneşin doğduğu yerde
Yağmur damlaları girer de
Güneş esirger kendini
Girmez toprak damlı evlere
Yıllar önce kurumuş kuyu
Bir kız çocuğu
Gözünden çekiyor suyu
Haftaya gelin gidecek
Sürsün diye bir ağanın soyu
Çeyizini yıkıyor anası
Ağarır mı bahtının karası
Yıkadıkça kanıyor
Gözlerinin yarası
Üzülme uzak değil
En fazla bir saat çeker
İki köyün arası
Elli koyun eder diyor
Bir yürek fukarası
Başını öne eğiyor
Küçük kızın babası
Korkak ellere yakılan kına
Boyuyor yüreğini kana
Ahşap sandığa saklıyor
Çocukluğundan ne kaldıysa
Ata binip gidiyor ermeyen aklıyla
Bırakıyor ana ile babasını
Yüzlerinin karasıyla
Bir gecede büyüyor
Artık çocuk değil
Adı kadın
Alıyor cevabını soramadıklarının
Kuzu nedir
Kurban nedir
Kan nedir
Yıllar sonra öğreniyor okumayı
Hayat denen okulda
Ama hala hesaptan anlamıyor
Merhamet hangi yürekte ölür
Hangi toprak parçasında yeşerir hayaller
Hangi inekten sağılır sevgi
Bir çocuk elli koyun ederse
Kaç koyun bir baba eder
Söylesin bilenler
Çok güzel bir şiir okudum, ne güzel ifade etmişsiniz ?... Tebriklerimle.
okumaya geç kaldım ...okumalıydım
Söyleyecek tek kelime bulamıyorum gerçeklere dem vuran kalemden inciler dökülmüş bir dörtlükle eşlik ettim kabul buyurursanız
Ne yazıkki ülkemde yaşanır bunca elem Kanayan yaraları yazmakla bitmez kalem Toplumsal suç işlenir alkış tutar elalem Cehalettir tabanı suçlumu arıyoruz Akıl almaz kafayla nereye varıyoruz
👍👑
🙂 kutladım, duyarlı yüreğini... sevgimerimle..