Söyleyemem Sevdiğim
Bir patikadan yürüyüp sahil boyu,
Gözlerine gelsem günahsızca.
Olta atsam masumiyetinin dibine,
Ellerine dokunsam günahsız ellerine.
Savursam da saçlarımı, ellerinden kaysalar.
Ve sen, desen:
Bir bebek kadar masumsun sevdiğim.
Rezil bir korkak gibi eğerim başımı.
Söyleyemem!söyleyemem sana.
Ben gecelerde rastlanan bir sarhoşum.
Tadını kaybetmiş bir yudum mayhoş.
Yaşacaklarını yaşamamış olmayı ne çok isterdim
Keşke bilmesem.
Kollarındayken kollarında yaşlanacağım adam olmadığını
Masum sevdanın ben olmadığımı.
Bembeyaz hayallerine günahlar sızdırmasam.
Gözlerine dalan gözlerim
Günahıyla masumiyetini emer sevdiğim.
Söyleyemem oysa ki sen:
Ardıç ağacımın salıncağı kadar,
Ardıç ağacımın çekirdeği kadar
Mısır koçanlarımın püskülleri kadar masumsun.
Bebek ellerini nasıl tutar,
Masum ruhuna nasıl şarkılar fısıldarım.
Zehirlerimi sarmalayıpta nasıl derim sana?
Senin için çekirdeğine çocukluğumu sakladığım
ardıç agacımın
salıncağı
olur musun?
cok hoş bir şiir tebrikler
Dilek ağacına bağlanmış masumane hasretler.Betimleler oldukça yerindeydi.Melodik bir şiir olmuş.Ruhunu görebildiğim.Kutluyorum kalemi.Sevgiler,saygılar.
👍👍
yureğine sağlık küçük şair👑...
Yürekteki sevgiye özlemi dile getirmek, özlenen sevgiliye anlatılan mısralar. İmgeler yerli yerinde kullanılmış, şiir okuyucuyu alıp götürüyor sanki;
Tertemiz sevdaların yaşanması gereken dünyaları hayal ediyor insan okurken, tertemiz sevdalara özlem var.
Bembeyaz hayallerine günahlar sızdırmasam.
Hüzünlü, duygulu, hayatın kendisinden.
Yüreğine sağlık Ayşe.