Soyu Tükendi

En Başta Eylüllerin soyu tükendi,
Sonra şu taklitçi kuşların...
üçüncü gözü misal, köreldi,

yakalıyor sanırdım bakışları...

son kez nereye döktüm bu zehri,

son kez ne zaman kalbim heyecanla vurdu, 

son kelebek göğsümün neresinde; 

başından vurulmuş halde bulundu?

anlar bakan son göz acaba hangi renk?

kime dümen güvenilip kamaraya inilecek?

son rahat uyku hangi tarihte görüldü?
şiir gönüllüler bir bir öldürüldü...

kısa bir çırpınışla,  

ıslıkla, alkışla...
can verdi son eylül.. 

görülmemeye haykırışla...

kendini diğerlerinden ayıran son bakışı gözlerinden söktü...

kimseler görmedi,

epey kan döktü...