Soyunsak

‘' siyah laleler koy başucundaki vazoya
rengi değişsin güneş sofaya vurunca ''




eflatunu çalan akşamda
şizofren öyküler anlatsak
kırsak kanadını yıkılmamış ne kadar tabu varsa
elimizde duble kadeh

demleyip kafamızın loş ışığını
güzelleşsek ay yamacında, kafamızı kırıp yarı çakır

soyunsak diyorum
anadan üryan
yakamoz böylesine hazırken sevişmeye

yıldızları utandırsak
arada bir,
varsın kaçışsınlar bu gece

kandilini biz yakarız gökyüzünün
dudaklarımızdan kıvılcım gönderip miracın yarı yoluna
belki Mesih'ler indiririz çocuksu, kucağımıza

yeniden doğar şafak
mevsimlerden temmuz, günlerden pazar
mülteci masallarımızı çağırırız gurbetten

ölülerde gelir belki
mezarlıkları boşaltıp, çukurlarına begonyalar salınca
birlikte anlatırız o korku hikayelerini

cehennem şakaklarını sileriz tek tek
cennet suyuyla
kim bilir zıbınlara sarılırlar yine ayetleri unutunca


yine başlar aşk hikayeleri
cumbaları boyarken biz, yosunsu fırçalarla
gergeflere işlenir isimlerin baş harfleri

mendiller salınır yine
parlak ruganların tabanına
kalamış'ta ...