Söz

Cama vuran bir damlaya binip,
Cana vuran zamanlara gitmek...
Saat Gecenin üçü,
Şehrin sokakları yatmış,
Saat gecenin öcü,
Uyku diye bir şey varmış....
Parlaya parlaya çiseleyen her damla kadar
Hasretteyim Toprağa
Buram buram kokar
Nemlenince gözleri usulca.....
Erişmeyi istediğim yerler var,
O yüzden hayranlığım belki rüzgara
Saat gecenin üçü,
Hayat derin uykuda...

Bilir misin? kimse senin kadar sevilmedi,
Hiç kimse özlenmedi senin kadar..
Hiçbir yokluk seninki kadar ağır değil,
Hangi umut bu kadar akla zarar?

Sana söz...
Tüm zamanların, mekanların,
Kenarından Kıyısından Geçeceğim,
Sana söz
Senden gayrı ne varsa Geçeceğim.

İstanbul ../../.../