Söz Deyip Geçme

Aşksız dili bırak, hamdır meyvesi
Narında yüreğin pişip gelmeli
Bülbülsüz gül olmaz, yoktur işvesi
Gülistan bağını aşıp gelmeli

Söz gümüşse sukut altındır derler
Özlü sözü bala benzetip yerler
Ona kurban olur nicedir serler
Çiçekten çiçeğe konup gelmeli

Bin düşün bir söyle Kabe yıkmadan
Süzgeçten geçir söz dilden çıkmadan
Dil kemiksiz söyler durur bıkmadan
Şırayı üzümden sıkıp gelmeli


Yapıştır damağa gözün konuşsun
Demese de anlar özün konuşsun
Nurani ışıkla yüzün konuşsun
Kinini gururu yıkıp gelmeli

Söz var gönül yapar söz var ki yıkar
Ustasına gitsen ayarı sıkar
Geveze dillerden insanlar bıkar
Önce aynasına bakıp gelmeli

ilimsiz kişiler yalandan eyler
candan imanından kalandan eyler
yağmursuz bulutta solandan eyler
ilmin beşiğinden yatıp gelmeli


Ah kemiksiz dilim seni kim alır
Seni tutan kullar hazine bulur
Dualar demeye eller açılır
Bit pazarlarından satıp gelmeli