Söz Uzar Yari Bulur

Dili bağlı kalabalıklar gibi
Karşı karşıya
Ve yürek yüreğe doyasıya bakışmıştık
Sessizce dağılıyorduk bir akşam vakti
Pankart açmadan
Slogan atmadan
Ayrılığın imanı yoktur diyordu bir şair
Ve heykelin önünde üşüyen dilenci
Acıyan gözlerle bakarken
Hala dik ve havalıydık
Ayrılığında bir havası olsun makamından kıdemli
Keskin zehir bardağımızdan taşmaya kararlıydık


Şimdi gözlerimden gölgeni kim toplayabilir
Yahut yüreğimin dehlizlerine hangi el uzanır
Muhabbetini göğsümden kim ayırabilir
Fersah fersah koştuğum gurbet meğer öz vatanımmış

Şafak vakti asılmaya gidenler arasında
Meğer en çok gözlerin ışıldar
Ve her gece bende bakışın kararırmış


Yalancı bir ay sefasını sürsün yerinde
Sabah ezanından önce
Söylemek istediğim bir söz var
Duysanda duymasanda
Yalnızlığın en vakur yerinde
Senden öte kimsesizlik mi var
Omuzlarımda apoletleri sevdanın
Hasretin dokuz kunnadığı dağlarda dalgalandırılmayan bayraklar adına
Ya gözlerini as bağrıma
Ya... ölmüşlerin yanına yaz

Söyleyecek çok söz var
Lakin dilimi bir bağlayan bir hal
Kirpiğin kaşın ve sevdalı cümle bakışın hatrına
Beli kırılan her kelamın sana yaslı bahtı var
Söz uzar yari bulur diyor bir şair
İman et ay parçam sensizliğin bilinmez bir dini
Duyulmaz bir lisanı var



Küsçe söyleniyorum içimden içimden
Seni çok özledim...
Seni çok özledim ben...