Söz Ver Bana Sofia

Saat gecenin üç'ü
Birazdan şafak söktü sökecek
Gel gör ki Sofia
Gözlerime hâlâ firarî uykularım çökecek.

Yemin de etmedim geceleri uyumayacağım diye
Söyle be Sofia,
Gözlerime uykuyu kim haram kıldı böyle ?

Varlık derin bir uykuda
Kendinden geçmede gecenin sukûtunda.
Bense uzanacak bir el bekliyorum hâlâ
Kör kuyularda
Kuytuda ...

Âh etsem !
Ne bana yakışır
Ne de bu aşka.
Ah be Sofia !
Ne vardı ki bu kadar sevecek böyle !
Sevmeseydim diyorum bazen bu kadar keşke.

Şimdi ;
Yaşanan buruk bir mazinin ertesinde,
Sancılarındayım
Kör-kütük sarhoşum hâlâ.
Hafiften kulağıma dokunmakta şu saatlerde
Yarım kalan sevdalardan
Hüzzam tadında bir salâ.

Sofia !
Ya sen de olmasaydın ben ne yapardım ! ...
Nasıl çıkardım sabaha bir başıma gecenin en dibinden !
En âsî cümleler düşerken
Yaralı yüreğimden,
Çatlayan leblerinden.

Sen olsun söz ver bana bırakmayacağına Sofia !
Mahşere kadar ellerimden.
Düşsede hüzzam nağmeleri
Gönül sazımın tellerinden.
03:34 07.08.2015






Sinop/Ayancık