Söz Yaşlarım

.../ Susturup yüreği örgütledin dilini
Dönüp dönüp vurdu beni




Ve sonunda anladım ki herkes yüreğinin büyüklüğü kadar insan
Gerisi teferruat




Oysa bir tutam mutluluktu dileğim
Hayat hep acının eline verdi elimi
Yalnızlığın kollarında dansa bıraktı




Sana her bakışta içim erirdi
Avuçlarım sende nefes alır
Yüreğim sana sarılırdı




Yürek pervasızca çırpınırken
Akıl hükmünü kaybederdi
Ve yüreğim yerinden çıkıp gözlerime otururdu
Güneşim olurdun bilemedin




Tutanaksız bir nefesti ömrü çelmeleyen
Gün gelir sensizliğin eli sırnaşıp yürek sökecek
Büyüyecek göz bebekleri
Dudaklar soğuk ter düşecek
Tüketip sana dair tüm sözleri
Uzun uzun susturacak




Bir kelebek narinliğinde
Ecel son kez dudaklardan öpüp
Toprağın kolları saracak
Söz yaşlarım içine düşüp kavurunca
Son pişmanlık fayda etmez





(*) Söz Yaşlarım-Stella Molinas Trevez (Kitap İsmi)