Söz Yetmezliğim

karanlık yollardan gelirmiş
tır yüklü kahırlar
bana konuşma diyorlar
şehir efsanesi değil
susan dilim kendiliğinden ölsün istiyorum
vadesi yetmemiş ölüme son vuruş
günaydın sevgili hayat
nöbetlerle çoğalıp azalan ağrılar
günaydın..!
en çokta mazlumun göğsünü dürten bıçak kesiği
tüm güzelliği hiç eden gayretkeşlik
kısır döngü
sana da günaydın...




Allah'ım, bana konuşma diyorlar
bu yalnızca ölüm tribi değil
kötü emellerin resmini nasıl çizerim
rengin en vebalısını
umudu yitirmenin berbat hamlesini
''hiçlik'' diyorum hiçlik
zaman kavramının hiçliği
son vuruş
top yekun ölüm değil mi?
bütün şairler beri gelse
bana konuşma diyorlar
konuşmalı
değil mi ki kiraz ayları gençlik
hepsinin göz kıyıları aynı
aşk
meşk onlar
yerin göğün bol ışığı
yaa tertemiz bağrımız
ana baba nakşı
ben nimet derim de
bana konuşma diyorlar
ayet
aslında
sınırları parçalanan miras
şimdi göz ardı edilen hudut
acı acı kopuyor hayat damarlarımız
konuşmalıyız
son teselliyi aramadan
iskelet olmadan bütün şehirler
söyleyin anarşist bir eylemle
sazımızın telini söküyorlar
gözlerinin içine bakamazken
kafası kıyak ölüyorlar birer birer
söylesenize
karanlık yollardan gelirmiş tır yüklü kahırlar
duydum ki sentetik ottan
dört genç daha ölmüş
köklerinden çekip-çekip alınan onlar
hangi şehir güvenli bana konuşma diyorlar
ruhumu çürüten sessizlik
mesela onların yalnızlığı
bütün şairler gelsin
de ki bugünde ölümle alaşım
akan yıldızın
güneşin
mevsimlerin
dupduru suyun
yine son vuruşu dimdik duruşun
ve diğerlerinin de çığlığı boğum-boğum
lanet olsun
sessizliğin eseri
müphem olmayan sancım
ahh söz yetmezliğim
sana da günaydın...