Söz/den Düştü/k

Zehirden söz düştü ana
En dibine vurdu hayat zamanın
Hatırla ki 'hiç'tik varoluştan bu yana
İçime şimdi kordan susmalar düştü
Rengin döküldü iki yüzlü hayat
Dün yeşildin, bugün siyaha döndün
Ellerinin çizdiğine hele bir bak
Nereye götürmüş yolların, an'ların seni

Sen mi kaldı senden geriye, yazık!
Ömür mü biçtin kendine, yaşamaktan uzak?
Zehirden söz oldun döküldün içime

Odama karanlıktan önce sen düştün
Lime lime, parça parçasın artık
Durup da neyi düşünürsün?
Unutulur sandığın yakacak beni her gün
Ne hayatlar öldürdün, kalıp da yaşamak mı düşünürsün?