Sözel Sarmaşık Sayısal Ayrılık

Kim demiş ayrılık kırmızıyı
elma kabuğundan soyar?
Bıçak kesiği olup,
çıplaklaşır yalnızlığın koynunda.
Ve kararır dokunulmamış taze tatında,
meta ötesinde saklanan aşk.

Bazen beyaz yakasını giyendir suçlu,
usta bir ayrılığın
sanatsal soygununu yapar.
Şeytanlaşır düşünceler,
görünmez boynuz izleri
ötelediği aşkın kanında.

Parmakizlerini bıraksada,
kimse suçlanmaz ayrılıkla,
bu yüzden her gün
binlerce gönüle kıyar,
bir uçurum kenarında.
Ve artık ruhunu verdiğin ayrılık
boş çuvalını gezdirir kaldırımlarda.

Hiçbir yüz doldurmaz ve
hiçbir yüz sıkmaz kalbine
binlerce yüzün parantezine
yalnızlığın yazılır uluorta.
Git
ve gel
sayısal ayrılığın
her günle
çoğalıyor nasılsa.

Ve sözlerin
zehirli sarmaşık kollarıyla
sarmalıyorsa
artık tespihata sığmaz dizelerin.