Sözün Bittiği Yerdeyim

Sözün bittiği yerde başlayan,
Ey güzellik!
Bedenin bedenime sımsıkı sarılsa,
Öyle sarılsan ki kıyamet bizi ayıramasa.

Şimdi öyle haldeyim ki !
Hasretim ve gözbebeğim,
Sözün bittiği yerdeyim,
Ne bir adım geri ne bir adım ileri,
Büsbütün çakılı kaldım, en son bıraktığın yerdeyim.

Elimden tutuver şimdi,
Yaralı kalbimi okşayıver!
Bana hayalimi onun yanında da hayatımı geri ver!
Bana kendini ver.
Her şeye ve herkese inat,
Korku nedir bilmesin yeşil gözlerin,
Şimdi sözün bittiği yerdeyim,
Ve acınacak haldeyim

Kalbimde buruk bir acı gibi,
Hafiften bir sancı gibi,
Yüreğini böyle kasıp kavuran ,
Aslında tek bir sözcük bile bulunamayan,

Derdimin dermanı sende ey güzellik,
Beni en son bıraktığın yerdeyim.
Gidemedim oradan.

Hayatımdan gittin gideli,
Ne bahar oldu ruhumu okşayan,
Ne kış geldi içimi serinleten,
Sen gittin gideli,
Güvercinler elimden yem yemez oldu,
Kediler var ya gözlerinin aynası senin gibi,
Yemyeşil gözlü kediler,
Onlarda bacaklarımın arasından geçmez oldular,
Hepsi sen varken güzeldi.

Sen gittin gideli,
Acıyarak gülüyor insanlar bana!
Alay edemiyorlar halime,
Başına gelir diye korkuyor ondan ,
Sadece gülüşüyorlar !
Sessiz çığlıklarını duyuyorum ,
Ama susuyorum.

Benim en büyük cevabım senin geldiğin gündür,
Ruhumun kalanını verdiğin gün,
Unutma artık sözün bittiği yerdeyim,
kimseye sorma ne haldeyim,
en son bıraktığın yerdeyim ...