Sözün Bittiği Yerdeyim

Ekmeğin tadı kalmadı,
Tuzun bittiği yerdeyim.
Türkümü aşık çalmadı,
Sazın bittiği yerdeyim.

Çiçekler kurudu dalda
Yürüyorum taşlı yolda
Lezzet mi kaldı ki balda,
Hazın bittiği yerdeyim.

Güneş yakmaz oldu teni
Her gün arıyorum seni
Dağlarda bulsan da beni,
Yazın bittiği yerdeyim.

Ağaçtan dökülür kabuk
Gidiyoruz sona çabuk
Yeşermiyor kökte çubuk,
Özün bittiği yerdeyim.

Yunusun yaktığı ocak
Arıyoruz köşe bucak
Küllerde kalmadı sıcak,
Közün bittiği yerdeyim.

Hasret kaldım beyaz güle
Okusam da hep nafile
Çektiklerim bütün çile,
Cüz'ün bittiği yerdeyim.

DOĞANAY'ım ayak gitmez
Güzellere sevgim bitmez
Söylemeye gücüm yetmez,
Sözün bittiği yerdeyim.

Kemal DOĞANAY