Sözün Özü

Bilmem neresinden girsem sözün özüne

Sözlerin hesabı var düşünde başla sözüne,

Önce sözü söylemelisin kendi vicdan özüne

Sözün özünde hesabı var öyle başla sözüne,

Öyle söyle ki sözünü laf gelmesin üstüne,

Kenara bırak söylediğin sözün süsüne,

Sözü söylemeden vicdanı olan az düşüne,

Sözün hesabı var sonra geri döner yüzüne,

Öyle söyle ki uysun için neyse çıksın dışına,

Özünde olanı söylemezsen bakmazlar lafına,

Yerinde sukut et ki girme kimsenin günahına,

Söylenen sözün hesabı var geri döner yanına..

İnsanlığın iyiliği özü için olursa eğer iki kelamın,

Sonra cihana fermam olur söylenen lafların,

Oturup ahkâm kesersen sonra çıkan lafların,

Densize bir gün öğüt olur özünde anlattıkların..

Kötülük karşısında, susma o zaman aldanırsın,

İyiliğe methedersen maneviyatla uslanırsın,

Bütün haliyle söylenenden dersler almasın,

Özünde söylersen devamlı dillerde kalırsın..

Geçmişte yaşayanlar ne güzel örnektir,

En güzeli sözü özünde söyleyebilmektir,

Yerinde özde söylenen söz bir lütuf iyiliktir.

Söylediğini önce anlamak sonra iyi bilmektir.

İnsanoğlu hep sever güzel özlü olan sözü

Sözler olmalı yaşamdan haberlerin özü

Hak özüne yazmış en güzel olan sözü,

Her zaman söyleyerek doğruyu çıkar düzü,

Gerçek neyse o almalı söz gerçek özü

Karşılığında sana dönsün sevinçle yönü,

Kurluğun kurtuluşu olmalıdır sözün özü,

Güzellikler söylemektir son sözüm özü..