Su

Ellerimden akıp giden bir avuç su hikayesi bu;

Suyu ne denli seven bir erkeğin,

Ve suyun en sevmediği özelliklerini taşıyan bir kadının.

Ateşi söndürenin kızınca ateş gibi yakması mesela;

Milyon ton çeken gemiyi yüzdürüp de

Bir lokmalık şeyi yutması yada.

Ve herşeyin önemlisi aslında;

Durdurulamaması,

Akıp gidebilmesi zaman gibi inadına.

Ellerimden akıp giden zamanın da hikayesi bu biraz,

Oyalanmaktan zamanla kaybolmuş.

Bıraktığı tüm işaretleri akan su yutmuş,

Elde avuçta bir gıdım ıslaklık var şimdi.

Ve zaman gibi, su da inatçı;

Koymuşsa kafasına gitmeyi hangi set, baraj durdurabilir ki?

Çoktan gelmiş geçmişken vakti

Suya "dur, akıp gitme" demek olur mu ki?