Şu Eylül Aylarında

Hayat bir mektupçu, zarftakiler istekleri.
Kapımın altından akıyor kalbime onun o güzel hisleri
Açıyorum ve diyor ki bana,''Anlat Efem bana şu Eylülü'
Şu Eylül aylarında...


Dalıyorum hayata ve başlıyorum anlatmaya


Sabah oluyor,yürüyorum,koşuyorum,gülüyorum.
Mis gibi hayatı içime çekiyorum.
Ben demiyor ve biz deyip alıyorum bulut kardeşi yanıma,
Koşuyoruz,yürüyoruz şu Eylül aylarında....


Yola çıkıyoruz ve peşimize rüzgarı da alıyoruz.
Diyoruz ki ona ''Eylül nerede ?'' biz onu arıyoruz.
Siz bir,iki ve olduk ben ile biz.
Birliğin gücüyle aşıyor ve ilerliyoruz Eylül'e
Şu Eylül aylarında...


Yolumuzun üzerinde dinleniyoruz az
Ve laklaka dalıyoruz hancı ağaç ile biraz.
Gelince tam konu Eylüle,durup düşünüyor az
Vakit yolculuk vakti deyip de katılıyor bize biraz


Mesafe çok,cefa çok der iken bir an
Ulu hayat çıkıyor karşımıza
Düşünceler belli ki onu çok yormuş,
Belli ki onun o aksakallarından.


Anlatıyor ve resmediyor hayatın küçük bir tablosunu
Şu Eylül aylarında...


Bulutum uçarsın,rüzgarım esersin.
Ağacım sen de içlenir ve yapraklarını dökersin.


Ben idik,biz olduk.
Az idik, bol olduk.
Taneydik,yedi başaklı filiz olduk.
Şu Eylül aylarında...