Su Gibi

Kimi gün,
Çekili ip gibi
Doğru ve düzgün;
Kimi yılan gibi kıvrım kıvrım,
Bir uzun derenin yatağında,
Çağlayıp taşsan da;
Çoğu gün,
Aktın duru ve sakin...
Kırkını aşsan da,
Eksilmedin arttın,
Biteviye aktın serin serin.
Sen gönül pınarım,
Keşfettiğim günkü gibisin,
Hâlâ gür ve taze...
Hâlâ saf ve temiz,
Ve su gibi elzemsin hâlâ,
Ve su gibi aziz...

Ne zaman sen,
Şen şakrak,
Seksen taştan taşa koşarak,
Kavuşur suyuma suyun,
Dingin yüreğim,
Sular seller gibi coşar,
Çoğalır çoğalır nehir olurum.

Bir an
Düşse gölgesi,
Yüzüne hüznün;
Sen mızrap olup vurdukça sineme,
Dokunaklı saz gibi titrer içim.
Kaynar içten içe,
Akmaz gözümden tek damla,
Ama öyle daralır ki içim.
Boğulurum...

Ya da bir an,
Kabarıp taşsan yatağından.
Yok, gizlim saklım,
Gider başımdan aklım.
Kalmaz yine senden farkım.
Söz dinlemez sele dönerim.
Kırar, döker; sürüklerim.
Vururum başımı taştan taşa,
Döne döne düşerim bir çukura
Kahrolur, ölürüm...