Su-i Zan

İnanmak, bir kelebeğin kozasından çıkacağı anı beklemekti.

Kırılmış yanlarımdan yükselen o ses,

uzak dur diye uyarıyorsa beni, 

mutlaka vardır bir nedeni...

Allah'ın sevgili kuluymuşum.

İyi ki de dinlemişim iç sesimi...

Su-i zan şeytandandır!

Sitemim düşünmeden konuşanlara,

tanımadan yargılayanlara.

Bu nasıl bir kuruntu?

İnsanı kimliğiyle vuran bir zihin kurgusu!

Hâkim yok savcı yok,

sanığı savunacak müdafi yok.

Nedenini bilmediğim bir ceza verdiniz.

Hırsınız gerçekleri paramparça etti.

Kan yoktu belki ama

tarifsiz bir sızı dolandı bileklerime, aldırmadınız.

Bu gözler neler gördü geçirdi.

Sıranın size gelmeyeceği ne malum?

Bekledim...

Tahkik etmeden itham ettiniz!

Suçsuzluğun yüküyle eğildim, kimse görmedi.

Issızlıktım, daha çok yüklendiniz.

Suskunluğum mu delildi?

Varlığım mı rahatsız etti?

Utanmadan yalanları kana kana içtiniz!

Gördüğüm kadarıyla bu ilk eğlenceniz de değildi.

Kim bilir daha kimlerin kanını bu şekilde emdiniz!

Su-i zan şeytandandır!

Kötülükle beslenir.

Üretilen bal değil, kin ve vesvesedir!

Bekledim…

İçinizden biri de gerçeğin peşine düşmedi.

Bekledim…

Bu hiddetin arkasındaki yatan asıl niyeti sorgulayan da çıkmadı.

Bekledim…

Aynı hız devam ettiniz.

İnanamadım!

Yemin ediyorum, size hiç yakıştıramadım!

Unutmayın, herkes kendine yakışanı yapar.

İçim neyse dışımda o…

Benimle alıp veremediğiniz ne bilmiyorum ama

ben bu tuzağa düşmeyeceğim.

Ben sizin gibi olmayacağım!