Şu Insanın Şu Insana Ettiği

Kaldır başını ey insan âlemi
Kel başlara şimşir tarak ektiği
Öldür bitir doymaz kiri elemi
Bebelerin her gün savaş çektiği

Yağmur ekip bomba diye biçenler
Kör olmuşlar insan nesli seçenler
Hiç durmadan zehir zıkkım içenler
Fidan söküp dağda çalı diktiği

Al yüzlere mora fistan giyenler
Fakirliğe budur destan diyenler
Tavlanırken ballı kaymak yiyenler
Can besleyip kanlı buğday ektiği

Siz görün bu haller ah nice kalan
Dostluk duman olmuş yalanı alan
Sevda bahçesinin gülleri talan
Bahçıvanda gülden uçar kekliği

Gönül kuşu havalanmış açmıyor
İnsanoğlu insan gibi bakmıyor
Artık dostluk bir pazara akmıyor
Meteliğe muhtaç olmuş mertliği