Şu Karanlık Gecenin Bir Sonu Olmalı

haykırdım herkese tüm dünyaya
yaklaştı yakınıma sessizce sinsice
nefes alışını hissederek
yavaş yavaş içimi kaplıyor

bedenim titriyor terliyor
her yanım mos mor
kalbim yavaş yavaş ölüyor
sanki artık zaman benim için
hızla akıyor

geceler bile karanlık
ay bile kan alıyor
zehirli hançer saplanmış gibi
zehri buz gibi içime dağlıyor
sessizce usulca yavaş yavaş

şu karanlık gecenin bir sonu olmalı
hiç dönüşü yokmuş
ama ben son kez bir baktım
kanlı aya geceye

böğle şerefsiz ölüm görmedim
önce beni aşktan mahrum etti
sonra güzelim dünyadan
karanlığa boğdu beni
şu karanlık gecenin bir sonu olmalı


herkes bilirki bu sonunu
biliyormusun acı hissetmiyorum
yavaş yavaş saran karanlığa
bir kendimi bırakmak istiyorum
bir yandan ise

şu karanlık gecenin bir sonu olmalı
şu yağmurun,kışın