Şu Masa

Dile gelse anlatsa, kahrolmasa boş yere
Yüzüme güldü ama, yaşlar döktü şu masa..
Sayfa sayfa damlatsa, yazılmasa deftere
Bir bir aldı yürekten, taşlar söktü şu masa..

Yanındaki iskemle, oturunca ağladı
Önce beni kendine ve masaya bağladı
Dertlerle dolu bardak, ciğerimi dağladı
Sürahiye katlandı, dişler sıktı şu masa..

Gördüğüm kabusları anlattım o dinledi
Taş olsaydı çatlardı, o sadece inledi
Üstüne yumruk yedi, yoktan yere tınladı
Kızmadı hiç öfkeme, kaşlar yıktı şu masa..

Kalem, kağıt ne varsa masanın üstündeydi
Aklıma gelen mazim, defterin üstündeydi
Masada duran her şey başımın üstündeydi
Yazdıkça gönlüm açtı, sırlar çekti şu masa..

19.12.2008
Ankara