Sübyan Kavgam

Kavgamız
Islak bir şiir gibi
Ağlarsın yazarken
Bitince ölüm
Sonra
Doğrurur seni
O nokta
Ense/de yeni gün
Kalemin ucu
Senden virgüller
Gelir toplar
Beyaz bir martı
Az biraz
Baş ağrısı ertesi

Yetim
Bir sübyan
Her sabah gözlerimi
Akşam eteğimi çeker
Kirpiklerinde
Mahsun bir duman
Boğar beni
Nefesim kesilir
Sıvası mavi gökyüzünün
Yılları kağnıların
Can söker
Bağrımdan bağrından

Ve
Sevdiğim/
Bir kaş ki
O sübyanda
Her gece yanımda
Her gece gözyaşımda
Islak bir şiir
Yazarken ağlarsın
Bitince...


Sen barışım
Sübyan kavgam
Belki biraz huzur ertesi