Suçlu Gece Değildi

Sırra kadem basarken gizlenen hitabında
Kayıp olan mısrayla ıslanan gece değil .
Mükemmeli ararken suskun aşk kitabında
Bir bulutun sırtına yaslanan gece değil .


Çıkıp çercevesinden bakıyorken her anı
Yıldızlar sarıvermiş apansız herbir yanı
Hıçkırık töreniyle yayarken hezeyanı
Nazlı bir gelin gibi süslenen gece değil .


Mazi çoktan oturmuş us denilen tahtına
Gün ki doğar ansızın bir isyanın bahtına
Bir elveda tutuşup yanıyorken ahtına
Savrulan duman ama islenen gece değil .


Meltem havaya uyup usulca es demişken
Ay sefere yollanmış göklere süs demişken
Belki deniz sitemde mehtaba küs demişken
Martılar ağlıyorken hislenen gece değil.


Çok uzak bir yerlerden gelen melodi sesi
İçinde can olmayan küçük bir kuş kafesi
Alev yayan dudağa koymuş ölüm busesi
Gül diyor; ağla diyor seslenen gece değil .


Bilmiyorum sebep ne bir gönül muradı mı
Ateş mi yoksa su mu yoksa onun adı mı
İşte tam da bu yüzden basarken feryadımı
Kanayan damarlardan beslenen gece değil.


Her sorumun ardından sırıtırken muamma
Beynimin tam solunda fikir ateşli humma
Yorgun olan bedeni gölgem takipte ama...
Aslolan ben değilim, uslanan gece değil.


ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
KAYIP DÜŞLER .../ 10.03.2008