Suçsuz Bir Zanlı Aşk

Keyfekeder ömrümün mürekkebinden yazıyorum aşkı.
Sızım sızım sızlatıyor önce,yürekzede,binpişman...
Yazıldı sayfalara çoğu zaman,çoğu kalplerde gözyaşı,gözlerde kan...
Kalemin ölü çehresinden akıyor kimsesizlik,sırasını bekleyen boş sayfam,
Öyle masum, öyle kindar.
Hayır bu değil,anlık bir telaşe değil aşk,
Kupkuru bedende gözyaşı kadar yaş.
Hedefsiz bir göçebe,suçsuz bir zanlı aşk

Tüm yalanlara inat yazıyorum aşkı tükenmedikçe mürekkebim.
Ey yalan sevgili! Söyle aşka, neydi senin muzdaripliğin?
Bir yanı kırık, diğer yanı cefa yüreğinin,
Söyle yalan sevgili!Aşktan mı bu çektiklerin?
Öyle zalim,öyle nankör
Hayır! Yara değil, kalbe sızı değil aşk,
Bu yersiz sorudan, rüzgar ol ve kaç!
Öyle bir aşk ki, koca dünyada dört yana bak,
Hedefsiz bir göçebe, suçsuz bir zanlı aşk...





Bu şiiri yazdım...Çünkü bazı şairlerimizin şiirlerinde ''aşk'' hep zan altında , garip ve kimsesiz yatıyor.Oysa ki aşk içimizdeki en temiz duygu.